Zondagvoormiddag 3 november werd 'Wapenstilstand' herdacht te Zeebrugge in een organisatie van het Feestcomité Zeebrugge. Er werd met een kerkelijke dienst gestart in de St.Donaaskerk en vervolgens richting monument gegaan voor een bloemenhulde aan de gesneuvelden en overleden burgers van beide wereldoorlogen.
Dag op dag 80 jaar geleden. Op 3 november 1944 is Zeebrugge als laatste gemeente van het land van de Duitse bezetter bevrijd. Dat betekent dat aan de Oostkust nog volop slag werd geleverd terwijl Brugge al half september 44 was bevrijd.
De bevrijding van Zeebrugge viel samen met de slag om de Schelde waarbij de geallieerden alles op alles zetten. Want de haven van Antwerpen was niet bereikbaar voor de scheepvaart. Enkele dagen na de bevrijding van Zeebrugge keren de inwoners terug naar hun dorp. Iedereen was opgelucht. Maar het was geen feest. Vele huizen waren afgebroken of vernietigd terwijl er veel landerijen onder water stonden door het laten ontploffen van de twee vaarten.
Deel 2 van de herdenking: optocht richting Visartsluis voor een herdenking en bloemenhulde aan de gedenkplaat van het Canadees leger. Dit monument herdenkt de bevrijding van Zeebrugge door de 12th Manitoba Dragoons, op 3 november 1944.
Op 3 november 1944 werd de haven en de regio Zeebrugge bevrijd door de 12th Manitoba Dragoons, een pantserregiment van het Canadese leger.
Op een hardstenen verhoog, in een nis staat een rechthoekige bronzen plaat in reliëf met de aanduiding van de kuststrook van Knokke tot en met Blankenberge.
Pijlen en data geven de opmars van het Canadese leger aan.
Op de plaat staat de tekst :
" Dankbare hulde aan het Canadees
Leger dat op 3 november 1944
Zeebrugge als laatste gemeente-
gebied van ons land bevrijdde "
Rechts onderaan staat het wapenschild van Brugge.
Op de boord van de bloembak " To the 12th Manitoba Dragoons"
Het monument werd ingehuldigd op 12 september 1948.
Het werd ontworpen door de Brugse stadsarchitect Marcel Koeckelbergh,
Gerard Blondel maakte de bronzen plaat.
(Tekst: Fedor de Vries)
