O stoere Lisseweegse toren, hoog boven ‘t Brugse Ommeland. Boven op uw toren zie je van Brugge tot strand. Al ben ik hier niet geboren, toch heb ik mijn hart aan u verloren. Je bent mijn baken in het land, je houdt al eeuwen fier stand. En van in de verte zie ik u staan, als ik eens van Lissewege ben weg gegaan,, dan voel ik me thuis, dicht bij u en bij mijn huis.