O stoere Lisseweegse toren,
hoog boven ‘t Brugse Ommeland.
Boven op uw toren zie je
van Brugge tot strand.
Al ben ik hier niet geboren,
toch heb ik mijn hart aan u verloren.
Je bent mijn baken in het land,
je houdt al eeuwen fier stand.
En van in de verte zie ik u staan,
als ik eens van Lissewege ben weg gegaan,,
dan voel ik me thuis,
dicht bij u en bij mijn huis.